Er zijn diverse publicaties van en met RAPSODI data verschenen, deze zijn te vinden onder het menu Wetenschap. Van enkele daarvan staan hieronder samenvattingen in eenvoudig Nederlands.
– Clinical response to benralizumab can be predicted by combining clinical outcomes at 3 months with baseline characteristics. (PRUNUS)
– Evaluation of real world use of Nucala in severe asthma patients. (UNISA)
– Severe Asthma with comorbid BronchiEctasis: response to anti-IL5/5Ra BIOlogical therapy. (SABEBIO)
– Cumulative Corticosteroid Sparing Effect Of Anti-Interleukin-5/5Ra In Eosinophilic Asthma. (ROSA)
– Anti-IL-5/SRa biologics improve work productivity and activity in severe asthma: a RAPSODI registry-based cohort study.
– Long-term weight changes after starting anti-interleukin-5/5Ra biologics in severe asthma: the role of oral corticosteroids. (LEAN study)
Clinical response to benralizumab can be predicted by combining clinical outcomes at 3 months with baseline characteristics. (PRUNUS)
J.A. Kroes
Dure medicijnen, genaamd biologics, moeten zo goed mogelijk gebruikt worden. Een belangrijke stap is om te kijken wie er goed reageert op deze medicijnen. In de PRUNUS studie hebben we bijna 200 patiënten gevolgd die begonnen met een biological, die benralizumab wordt genoemd. We hebben geprobeerd te voorspellen welke patiënten na 12 maanden goed op dit medicijn reageren. We gebruikten gegevens uit het RAPSODI overzicht en vragenlijsten die patiënten elke 3 maanden invullen.
We zagen dat benralizumab goede resultaten geeft op de gezondheid van patiënten. Ook hebben we ontdekt dat we beter kunnen inschatten welke patiënt er goed reageert als we de patiënten informatie van het begin van de behandeling bekijken met de resultaten na 3 maanden. Met deze informatie hebben we een scoremodel gemaakt. Dit model helpt ons 3 maanden na het begin van de behandeling te voorspellen wie er na 12 maanden goed zal reageren.
De volgende stap is om te kijken of dit scoremodel ook werkt voor andere patiënten. Dit onderzoek is een belangrijke eerste stap in het beter inschatten van de reactie op benralizumab. Dit kan in de toekomst helpen om dit dure medicijn zo goed mogelijk te gebruiken.
Evaluation of real world use of Nucala in severe asthma patients. (UNISA)
J.A. Kroes
Het RAPSODI-register werkt samen met een Europees project genaamd SHARP. Dit project helpt om ervaringen van patiënten uit verschillende Europese landen te verzamelen.
In meerdere Europese landen worden er lijsten bijgehouden waar dezelfde soort informatie wordt verzameld, maar elk in een andere taal en op een andere manier. In de UNISA-studie hebben we een speciaal systeem gemaakt, een ‘federated analysis platform’. Dit systeem laat ons gegevens uit verschillende landen combineren zonder dat de gegevens uit die landen weggaan, en het houdt alles veilig.
Om te testen of dit systeem werkt, hebben we bijna 6000 patiënten uit 10 landen bekeken. We keken naar 912 patiënten die mepolizumab kregen en wat het effect daarvan was na een jaar.
We zagen dat het beginnen met mepolizumab zorgt voor duidelijke verbeteringen in de gezondheid van de patiënten. Deze studie is de grootste met gegevens uit de praktijk en helpt ons om meer te leren over mepolizumab.
Bovendien hebben we bevestigd dat onze manier van informatie verzamelen goed werkt en dat we op een veilige manier gegevens kunnen bekijken en gebruiken. Dit opent de deur voor toekomstig onderzoek in verschillende Europese landen, waarbij we gegevens van duizenden patiënten kunnen gebruiken.
Severe Asthma with comorbid BronchiEctasis: response to anti-IL5/5Ra BIOlogical therapy. (SABEBIO)
S.A. van Nederveen-Bendien
Bronchiëctasieën zijn een probleem dat vaak voorkomt bij mensen met ernstig astma. Bij deze aandoening zijn de luchtwegen (de bronchiën) wijder dan normaal en zijn ze ontstoken.
We weten nog niet goed hoe medicijnen die anti-IL-5 heten (zoals mepolizumab, reslizumab en benralizumab) werken bij mensen met ernstig astma en bronchiëctasieën. In een studie hebben we gekeken naar de effecten van deze medicijnen bij 97 volwassenen met ernstig eosinofiel astma en bronchiëctasieën.
Na 12 maanden behandeling met deze medicijnen zagen we dat:
• Er minder astma aanvallen voorkwamen.
• Mensen minder medicijnen (prednison) nodig hadden om hun astma onder controle te houden.
• Patiënten over het algemeen minder last van astma hadden.
Deze resultaten geven aan dat anti-IL-5 medicijnen een goede optie kunnen zijn voor mensen met ernstig eosinofiel astma, ook als ze bronchiëctasieën hebben. Omdat mensen met bronchiëctasieën vaak last hebben van meerdere longinfecties, is het belangrijk dat ze minder prednison nodig hebben. Prednison kan het afweer systeem verzwakken, dus de uitkomsten van dit onderzoek zijn erg belangrijk voor deze patiënten.
Cumulative Corticosteroid Sparing Effect Of Anti-Interleukin-5/5Ra In Eosinophilic Asthma. (ROSA)
J.A. Kroes
Vermindering in het totale gebruik van prednison na behandeling met anti-IL-5 biologicals bij ernstig astma.
We weten dat de zogenaamde anti-IL-5 biologics (mepolizumab, reslizumab en benralizumab) goed helpen bij het verminderen van de hoeveelheid prednison die elke dag nodig is. Of er bijwerkingen zijn van prednison hangt echter meer samen met de totale hoeveelheid prednison die in een bepaalde periode gebruikt wordt. In dit onderzoek genaamd ROSA hebben we gekeken of biologics ook de totale hoeveelheid prednison vermindert.
We hebben dit onderzocht met gegevens uit RAPSODI in combinatie met gegevens van apotheken. In totaal gaat dit om bijna 400 patiënten. We keken hierbij naar het verschil in prednisongebruik twee jaar voor de start van biologics en twee jaar daarna. Hiermee konden we een uniek overzicht krijgen hoe het gebruik van prednison in deze jaren veranderde.
We vonden dat patiënten heel veel extra prednison gebruikten voor de start met biologics. Na de start met biologics gingen patiënten juist veel minder prednison gebruiken. Ook vonden we dat patiënten die minder lang en minder prednison gebruikten, het vaker lukte om helemaal te stoppen met prednison na 18 maanden behandeling met biologics. We willen nu in nieuw onderzoek gaan kijken of vroeg starten met biologics een hoop problemen door prednison kunnen voorkomen.
Anti-IL-5/SRa biologics improve work productivity and activity in severe asthma: a RAPSODI registry-based cohort study.
J.P.M. van der Valk
Verbeteringen op het werk na behandeling met anti-IL-5 biologicals bij ernstig astma.
Ernstig astma gaat vaak samen met ernstige andere problemen. Dit komt voor een deel door beperkingen op het gebied van activiteiten en werk. In dit onderzoek wilden we weten of de behandeling met biologicals (geneesmiddelen voor ernstig astma) kan helpen om minder problemen op het werk en bij activiteiten te ervaren op de lange termijn.
Dit is een onderzoek gebaseerd op de verzamelde gegevens vanuit RAPSODI (Register of Adult Patients with Severe Asthma for Optimal DIsease management). We keken daarbij naar alle patiënten die behandeld werden met een biological en de vragenlijsten over werk en activiteiten hadden ingevuld. We vergeleken naar de verschillen tussen werkenden en werklozen in RAPSODI.
Bij het begin van het onderzoek hadden 91 van de 137 patiënten een baan. Dit bleef ongeveer hetzelfde tijdens het onderzoek. Patiënten met een baan waren vaak jonger en hadden meer controle over hun astma dan mensen zonder werk. Tijdens het eerste jaar van de behandeling met biologics waren er voor de patiënten minder beperkingen en problemen op het werk. Als er meer controle was over hun astma, verbeterde het werk en prestaties op het werk.
Long-term weight changes after starting anti-interleukin-5/5Ra biologics in severe asthma: the role of oral corticosteroids. (LEAN study)
L. Ten Have
Verandering in gewicht na start van behandeling met een biological (anti-IL-5) bij patiënten met ernstig astma.
Veel patiënten met ernstig astma hebben overgewicht of obesitas. Dit kan komen door het gebruik van prednison, waarbij zwaarder worden soms een bijwerking is. Behandeling met een biological (een medicijn voor ernstig astma) kan ervoor zorgen dat er minder prednison nodig is. Daarom is er in dit onderzoek gekeken hoe het gewicht verandert na het starten van deze behandeling. We keken ook of patiënten bij het starten van deze behandeling dagelijks prednison gebruikten of niet.
Voor dit onderzoek hebben we gegevens gebruikt van 389 patiënten uit het RAPSODI register. We ontdekten dat patiënten die dagelijks prednison namen toen ze begonnen met de behandeling, gemiddeld 1.7 kilogram afvielen na twee jaar. Patiënten die dagelijks geen prednison gebruikten toen ze begonnen met de behandeling, kwamen gemiddeld 1.1 kilogram aan na twee jaar.
De verschillen in gewicht zijn dus klein. We weten ook niet zeker wat er na deze twee jaar gebeurt met het gewicht van patiënten. Maar het lijkt wel uit te maken of mensen prednison gebruiken of niet. Veranderingen in gewicht hangt van heel veel dingen af. Het starten van een behandeling met biologicals heeft misschien niet heel veel invloed. We denken alleen wel dat meer onderzoek naar oorzaken van overgewicht door medicijnen belangrijk is.